Woensdag 12 juni bbbbrrrrrr San Francisco.

Vandaag gaan we naar het California Academy of Sciences in het Golden State Park. Met de auto, omdat we denken dat het er niet zo druk zal zijn als Zondag. Met de Metro kan ook en dan een overstap op een bus die je recht voor de ingang afzet. Het is al een aanzienlijk betere dagtemperatuur dan de afgelopen dagen (ongeveer 20C) en die zijn nu meer normaal voor deze tijd van het jaar en het is nog windstil. De gemiddelde maandtemperatuur bedraagt voor de maanden juni t/m augustus ongeveer 16 graden (dag en nacht meegerekend).

We nemen de 1e parkingang vlak bij ons motel en rijden het hele park door naar het deel waar het CAS ligt tegenover het Young Museum. Daartussen ligt het Music Concours, een grote ruimte met banken, fonteinen, bomen en open ruimtes om te verblijven tijdens optredens die ook in dit deel worden verzorgd. Zondag maakten we daar al een rondje met de auto. Naarmate we dichter bij onze bestemming komen staan er steeds meer auto’s geparkeerd aan beide zijden van de weg. We maken opnieuw een rondje langs het CAS en YM en rijden dezelfde weg terug om ook een parkeerplaats te vinden langs de weg. Na circa 1000 meter vinden we een gaatje waar de Nissan in past. Als we teruglopen naar het CAS zien we om de 40 meter sproeiers die hun deel van de begroeing nathouden. Was ook wel nodig na de laatste dagen.

Nadat we onze voucher hebben ingewisseld voor entree komen we in een hele grote lobby met aan de rechterzijde een verwijzing naar het Rainforest en links naar het Morrison Planetarium. Daartussenin liggen het Steinhart Aquarium met California Coast Tank en het Koraalrifbassin. Daarachter is ook een echt (namaak) moeras. In die lobby staat het skelet van een Tyrannosaurus Rex en hangen diverse geraamtes van zeeleeuwen. Ook zijn er diverse opstellingen waar vrijwilligers bijvoorbeeld halfedelstenen uit Californië tonen, uitleggen en vragen of je ze herkent.

We kiezen voor het regenwoud waar we binnenkomen over een breed, rond de tank - wel een paar keer groter dan een normale olieopslagtank – lopend en stijgend wandelpad. Op een bepaald niveau staat een operator die twee deuren voor je opent en aanwijzingen geeft over fotograferen zonder flits om de in het regenwoud levende dieren niet te verschrikken. Na de tweede deur zitten we in de temperatuur en vochtigheid van een regenwoud onderverdeeld in 4 verdiepingen. Middenin staan bomen, varens, klimplanten en wat nog meer die vanaf de bodem tot het dak rijzen en onderin ligt de onderwatertunnel van het Steinhart Aquarium. Ertussen vliegen misschien wel 1000 vlinders van verschillende komaf en andere exotische vogels. Soms komen die vlinders zo dichtbij dat je ze kunt (niet doen) aanraken. Rondom het middendeel staan overal exposities over van alles wat maar met het regenwoud en agricultuur te maken heeft.

Als we boven zijn aangekomen gaan we met de lift naar beneden en komen dan in de California Coast Tank aan. Alleen daar al zien we meer van de Californische onderwaterwereld dan in het Aquarium on the Bay. Daarnaast komen we in het Steinhart Aquarium. Dat is het diepste tentoonstelling ter wereld met levend koraal, getijdebassins, een moeras en in honderden bassins worden alle facetten van het zeeleven getoond. Werkelijk imposant en bijzonder leerzaam. Hele schoolklassen zijn in het CAS die daar in het kader van educatie naartoe komen. In een bepaald bassin ligt een grote Boaconstrictor van een meter of 7 en naast dat bassin een gat waarin, als je een arm erin steekt, je kan voelen hoe zo’n slang zijn prooi doodknijpt.

Daarna gaan we naar het Morrison Planetarium, waar we een goed half uur moeten wachten voor de volgende sessie begint. In de tussentijd nemen we plaats voor een groot scherm waarop allerlei “Sciences Today” wordt vertoond. Dat half uur is zo om, zodat we naar het planetarium gaan. Dat is een groot soort van Imax-theater waar je ligt in de zetels en naar het ronde plafond kijkt dat helemaal doorloopt tot aan de rand. Uiteraard beginnen ze met de aarde en ons zonnestelsel met de planeten, maar al snel wordt ons zonnestelsel onderdeel van de Melkweg en de ons omringende zonnestelsels in dit deel van het heelal. Alleen al die sterren (zonnestelsels) in onze Melkweg zijn zo ver en ook in miljarden niet te tellen, plus de eventueel omringende planeten dat je wel gek moet zijn als je twijfelt aan ander leven in het heelal. Zeker als je dan ziet dat ook die Melkweg maar een heel klein onderdeel is van het onnoemlijk groter deel van het heelal. Bij een kans van 1 op 1.000 miljard zal er op ontelbare miljarden planeten ook leven zijn ontstaan. Alle stoffen, gassen en atomen die op aarde (en in onszelf) voorkomen zijn overal in het universum aanwezig.

Als we terugrijden naar huis merken we dat het aanzienlijk kouder is geworden. Eerst rijden we nog even langs de andere windmolen die op de Noordwesthoek van het park staat. Dat is een schenking van onze koningin Wilhelmina. Thuis maken we een kopje thee en maken het ons gemakkelijk voor we met line N naar de City gaan om met bus 1 Chinatown te bezoeken en te eten. Tegen 6 uur willen we naar buiten gaan (zonder vest) maar al snel gaan we de vesten uit de auto halen, want het is nog frisser geworden en in de loop van de avond zal het nog wel frisser worden. Wat wij ons herinneren van het Chinatown van een aantal jaren geleden is vrijwel niks meer over. Uiteraard zijn er nog steeds heel veel Chinese shops, maar de meesten zijn al gesloten. Waar het eerst druk was van de bezoekers lopen er nu wat verdwaalde toeristen en/of inwoners rond. Maar we moeten nog wel wat happen, dus we gaan een restaurant binnen die er redelijk uitziet. Voor Frans Bouwer is hier niks te zoeken, want ze hebben geen “Babi Pangang”. Wij kiezen een “fried rice”, spareribs, Duck en nog iets onbestendig to share. De spareribs zijn precies overdwars gehakt/gesneden zodat het eten daarvan een stuk moeilijker is. Samen met een bier en een limonade zijn we USD 55 verder als we buiten stappen. Voorlopig doen we geen chinees meer!

We pakken bus 1 en nemen op Embarcadero onze line N weer. Rond 10 uur zijn we weer “thuis”, alleen is het stervenskoud geworden. Was het gisterenmiddag nog 39C nu is het 12C en het waait best wel stevig vanaf de oceaan, dus een verschil van 27C hakt er wel in.