Maandag 1 juli Reno

Vandaag rijden we het restant van de afstand tussen Salt Lake City en Reno. Toen we hier 20 jaar geleden reden deden we dat in 1 dag, maar 518 Miles is toch wel wat veel en die weg is over het algemeen kaarsrecht dus “boring”. Van Battle Mountain naar Reno is vandaag nog maar 200 Miles.

Langs de Interstate zien we weer - of nog steeds - grote vlakten die wit zijn. Waarschijnlijk is dat geen zout maar kalk die door de riviertjes die hier stromen is afgezet, omdat we op diverse plaatsen ook kalkbranderijen zien.

In Winnemucca, na ruim 50 Miles, stoppen we even om te tanken en de ramen te wassen. Het is nog te vroeg voor de lunch, dus dat doen we verderop wel op een rest area. Alleen die rest area’s liggen hier op de Interstate 80 soms wel 70 Miles uit elkaar en ze zijn zo kaal als alles langs de I80. Bomen groeien alleen waar water is. Er zijn wel bomen maar die liggen allemaal ver van de rechterkant van de I80 en soms ook wel meer dan een paar mijl weg. Daar zal vast wel een rivier(tje) lopen, alleen zien we daar niets van.

De Interstate 80 is voor vrachtverkeer een ideale racebaan, omdat die zo recht is en je er over het algemeen 80 mag rijden. Zij mogen daar net zo hard als al het andere verkeer, terwijl dat op de meeste Interstates toch al gauw 10 Miles minder is. In de verte zie je ze in de spiegels aankomen en even later racen ze je met 85 of meer voorbij.

Aan de linkerkant loopt de spoorlijn "all the way" van oost naar west (en weer terug). Heel soms komt er een trein je tegemoet met daarachter iets van 2 km wagons.

Dan zien we een bord met “Rye Patch State Recreation Area” en omdat onze “geplande” lunchstop nog 40 Miles verder ligt, nemen we die afslag naar rechts. Na ongeveer 2 km rijden we een dam over en voor die dam ligt een groot meer aan de rechterkant, dat dient als waterreservoir. Direct achter die dam begint een redelijk grote recreatie area met allemaal picknickplaatsen. Een van die picknickplaatsen ligt aan het water in de schaduw van een boom.

Alleen staat er een grote RAM-1500 naast ons en de mensen van die truck hebben die plaats al ingenomen. Is zo’n RAM bij ons een uitzondering, hier lijkt het wel of iedereen zo’n bak heeft. Niet zo verwonderlijk als je bedenkt dat je zo’n bakbeest met een aanbetaling van $ 3500 least en 36 maanden nog iets van $ 330 betaald. Na die 36 maanden lease je gewoon weer een nieuwe. Wij nemen “genoegen” met de picknicktafel erboven op de parking, want om nu met alles naar een picknickplaats verderop te lopen en klimmen (maar wel met een magnifiek uitzicht) hoeft ook niet echt.

Na de (vervroegde ) lunch rijden wij weer terug over de dam na nog wat foto’s te hebben gemaakt. Aan de achterkant van de dam stroomt het water opnieuw in een rivier (om verderop waarschijnlijk weer een waterreservoir te vormen). Zwaluwen scheren in grote getalen over het water dat over een soort van tafel de rivier inloopt. Op de foto had ik er 2 gevangen.

Om circa 4 uur rijden wij Reno binnen; “The Biggest Little City in the World”. Wij logeren in Circus Circus, wat eigenlijk 3 casino-namen zijn over 3 blokken. Het 1e is het Circus Circus, dan het Silver Legacy en daarna het Eldorado. Het casino loopt gewoon door middel van overspanningen over de 2 straten die tussen Circus Circus en Eldorado liggen. Als je in het casino bent zie je niet waar je bent. Wij logeren in de Skytower op de 25e verdieping in weer een ander blok naast het Circus Circus. Net als overal een 13e verdieping bestaat niet en al zeker niet in casino's. Alles is gewoon binnendoor bereikbaar, want het liefst willen casino's dat je niet meer buiten komt.