Dinsdag 18 juni Portland

We hebben nog een paar dagen in te halen met dit reisverslag. Nadat wij in Portland zijn gearriveerd in het motel kopen we bij 7Eleven om de hoek wat chocolade en wat ham en kaas om wat te eten. Kijken nog een uurtje TV en denken te gaan slapen. Het bed is zodanig zacht dat als je erin stapt gelijk naar het midden rolt. Om er weer uit te komen moet je wel lenig zijn, wat wij dus niet echt (meer) zijn. De komende 3 nachten komen we wel door, maar met moeite. Het motel zelf ziet er wel goed uit.

Portland is niet echt een toeristenbestemming, maar ze hebben er wel heel veel brouwerijen die plaatselijke brews maken. Ik lust ze wel maar tasten is er niet bij als je nog naar je motel moet terugrijden.

Maandag proberen we een Mall te vinden. De eerste die we vinden op Google blijkt een verzameling shops te zijn die elk in een eigen (groot) pand gehuisvest zijn. Dus geen echte Mall. Bij de tweede precies hetzelfde en als we het aan de vrouw vragen die net haar auto naast ons parkeert blijkt de enige echte Mall een stuk of 5 exits op de I 205 naar het zuiden van waar we zijn. Voor “Clackamas” op de “Sunnyside Road” en je ziet het direct als je de afslag neemt zegt ze. Als we een exit naar de Sunnyside Rd nemen zien we inderdaad rechts de Mall liggen. Wel een grote met Macy’s, JC Penny en Nordstrom bijvoorbeeld en natuurlijk een heleboel plaatselijke zaken. Overal staan banken waar je even kan rusten en middenin een grote vijver van basaltblokken met koikarpers. In het Foodcourt gebruiken we een lichte maaltijd en “thuis” eten we straks wel een broodje.

Op Dinsdagmorgen gaan we eerst naar de IHOP (International House Of Pancakes) voor het onbijt. Gebakken eieren met bacon, hashbrowns en natuurlijk pancakes. Op weg naar IHOP hebben we een Jo-Ann gezien waar we ook even langs gaan.
Het enige wat we van het centrum hebben gezien is als we naar de Pittock Mansion rijden die op een berg/heuvel in 1914 is gebouwd met uitzicht over de stad, de Willamette River en de Cascade Range in de verte. De weg naar boven is wel een hele steile. Henry Pittock vertrok op 19-jarige leeftijd in 1853 vanuit Pittsburgh, PA via de “Oregan Trail” naar Portland om in “The New Frontier” zijn geluk te beproeven.

Hij vond werk als letterzetter bij de plaatselijke krant “The Oregonian” die naast 30 andere kranten in Portland maar een armzalig bestaan had als weekblad. In 1860 verwierf hij die krant in ruil voor zijn achterstallige salaris en maakte er een dagblad van, die ook heden nog steeds verschijnt. Als een van de eerste families in Portland werden de Pittocks door die krant welvarend, waardoor zij het zich konden veroorloven een kale berg/heuvel om te bouwen tot wat het nu is. Je moet er niet aan denken hoe al die materialen die berg opgezeuld moesten worden met paard en wagen. Niet verwonderlijk als je bedenkt dat Pittock al in 1900 begon met het bedenken van die Mansion waarvan de constructie in 1912 begon. Wel een Mansion met een automatisch stofzuigersysteem en centrale verwarming, terwijl er in de badkamers ook al regendouches werden gebruikt (met warm en koud stromend water).

Ook alle tuinen die het Mansion omringen zijn volledig beplant met heel veel soorten rozen en nog veel meer andere bloemen. In de "Garage" kwamen de auto's van de familie te staan, terwijl voor de chauffeur een apart "huis" van 3 verdiepingen werd gebouwd. Later trok de "butler" in dit huis toen iedereen zelf kon autorijden.