Zondag 23 juni Spokane

Vandaag hebben we een stukje van een goeie 280 Miles voor de boeg. Normaliter een uur of 5 rijden (met stops), maar we hebben geen haast. All the way de Interstate 90 is de weg waar we op rijden en die loopt van Seattle in het Westen via Chicago langs de Niagara Falls helemaal door tot Boston in het Oosten over 3024 Miles. Wij gaan maar tot Livingston en dat zijn maar 702 Miles, waar we 3 dagen over doen. Het autorijden doe je hier wel voor je plezier met country-muziek op de radio door steeds wisselende landschappen en af en toe breekt de zon weer door.

Spokane is onze 1^e overnachting langs de I90, waarbij we over het Colombia-plateau rijden. Het Columbia-plateau was eerst begroeid met esdoorns (Maple), cypressen, vijgenbomen en ook de sequoia’s (de bekende Redwoods). Tussen 14 en 18 miljoen jaar geleden werd het hele gebied overstroomd met uit de aarde opborrelend lava, die uiteindelijk verhardde tot een soort basalt en tegelijk het plateau tot het huidige niveau “optilde”.

Op dit plateau wordt ontzettend veel hooi geproduceerd, omdat er verder vrijwel niks wil groeien. Gras is met alles al tevreden om ergens te groeien. Omdat dit plateau ook vrij hoog ligt staan er ook veel windmolens die de omgeving van stroom voorzien. Als we verder naar het Oosten rijden daalt dit plateau tot de Columbia-River die ergens in Brits-Columbia in Canada als smeltwater rivier ontstaat. De Columbia is na de Mississippi met ruim 2000 km de langste rivier van de VS en de grootste rivier die in de Pacific uitmondt.

In Spokane kunnen we “ons” hotel/motel niet vinden. Op het adres van de Ramada staat nu een Red Lion. Als we inchecken horen we dat het circa 2 maanden geleden is overgenomen en onze reservering is niet mee overgekomen bij die overname. Wij krijgen wel dezelfde “rate” als waarvoor we hadden gereserveerd terwijl de prijs inmiddels ruim 70% is toegenomen. Stel je voor dat zij je reservering niet hebben en het hotel is vol!

Spokane is vernoemd naar de Indiaanse Spokane-tribe (Children of the sun) die in dit gebied woonden. De oorspronkelijke naam was Spokan-Falls omdat er midden door de city een (dubbele) waterval loopt. Na het doortrekken van de Northern Pacific Railway tot Spokane in 1881 groeide de stad uit tot de 2^e stad van de staat Washington. Ook werd in Spokane voor het eerst een “Vaderdag” georganiseerd.

Voor de watervallen staan langs de weg allemaal stalen beelden van hardlopers. Marjo heeft een stukje meegelopen. Naast de brug over de watervallen staat een powerplant op waterkracht. Op de brug voel je het dreunen van de turbines in het beton. Daar hebben wij ook een gezellig gesprek met een echtpaar uit Michigan die 3 jaar geleden ook al een week in Brugge vakantie hielden.